Een bijzonder cadeau…..

Vandaag is onze zoon Hans jarig. Hij had allerlei wensen en een aantal daarvan hebben we vervuld. Maar vanmorgen kwam eigenlijk wel het meest bijzondere cadeau, waar hij absoluut niet op gerekend had. Wat was namelijk het geval? Na twee weken ploeteren en al bijna de moed opgegeven is het hem toch gelukt vanmorgen om de mol te vangen. Hoe is het mogelijk, we dachten dat de mol hem steeds te slim af was, maar nu, precies op zijn verjaardag, heeft Hans toch de strijd gewonnen. Hiep, hiep hoera!!

Wat is dit?

Je zult je afvragen wat dit is.
We zijn dat ongelooflijk vervelende ondergrondse beestje zat. Meer dan zat. Hij ruïneert de hele tuin en we krijgen hem niet te pakken.
Nu heb ik een allerliefste zoon, die is gaan zoeken hoe hij hem kan vangen. Een andere methode dan alleen klemmen zetten.

Wanneer wordt hij gevangen?

Zuiderzeemuseum

Afgelopen donderdag zijn we een dagje uit geweest naar het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. We troffen het niet zo erg want de dag begon met regen en dat zou pas rond 1 uur over zijn. Mar dat mocht de pret niet drukken. We konden genoeg huisjes in om dingen te bekijken en te beluisteren. We genoten volop en ontdekten wat een geweldig leuk museum dit is, waar we nog nooit geweest waren. Rond half een, toen bleek dat de bakkerswinkel net even dicht was voor de lunchpauze (ze werken daar ook met heel veel vrijwilligers) zagen we er vlak naast een filmzaal. Dat kwam mooi uit, omdat het nog steeds regende. Zo konden we mooi even een poosje droog zitten. Allerlei oude filmbeelden kwamen langst. En het allermooiste was dat ik op een gegeven moment ineens mijn 'ootje Spakenburg' oftewel vaders moeder, oftewel 'Griet van de korperaal' langst zag wandelen. In een rouwstoet liep ze volop in beeld voorbij. Wat ontzettend leuk om dat te zien. Ik weet niet waar de filmbeelden vandaag komen, maar hier wist ik dus het bestaan niet van af.
Gelukkig dat het aardig droog begon te worden toen we weer naar buiten gingen, en toen we het broodnodige patatje op hadden brak zelfs het zonnetje flauw door.

Al met al hadden we een erg leuke dag, maar we moeten nog een keer terug voor het binnenmuseum, want daar kwamen we niet aan toe. Wel hebben we nog even door Enkhuizen zelf gelopen, wat ook erg gezellig was.

Shoppen in Vathorst

Vanmiddag zijn we wezen shoppen in Vathorst.  We zijn om half 5 naar de kerkdienst van Amersfoort-Vathorst geweest. We hebben de bouwvakperiode gezamenlijke diensten met de Petrakerk.  Nu vinden wij diensten om 7 uur 's avonds helemaal niets. De eerste gezamenlijke dienst zijn we nog geweest, maar vorige week zondag zijn we om 5 uur naar de Lichtkring in Amersfoort-Emiclaer geweest. Maar vandaag moest onze eigen dominee Drost daar preken dus we besloten om naar Vathorst te gaan waar ds. Reitsema voor zou gaan. Hij had een preek over Zondag 31, oftewel de sleutels tot het Koninkrijk van God. Wat een geweldig boeiende preek kregen we te horen. Dan besef je weer dat een leerdienst over de catechismus helemaal niet duf en saai hoeft te zijn. Want het kan ook heel erg boeiend zijn en sturend. en leerzaam. De stoelen mogen wel van betere kwaliteit zijn, maar verder geen klacht van onze kant over de eredienst in Amersfoort-Vathorst.

Weer thuis

We zijn al weer 2 weken thuis van vakantie en zo zoetjes aan begint alles toch wel weer een beetje in z'n ritme te komen. Ik wil eerst altijd het vakantiegevoel nog een tijdje vasthouden, maar nu het weer wat omgeslagen is merk ik dat ik toch wel weer mijn draad op pak van mijn werk en mijn huishouden. Het is leuk om de vakantiefoto's terug te kijken en terug te denken aan 2 heerlijke weken in Duitsland en Tsjechië. Nu Hans woensdag ook terug gekomen is uit Zwitserland en ook hij weer aan de etenstafel zit is alles weer bij het oude. Ik begon er al bijna aan te wennen voor 3 personen koken, maar nu dus weer een paar aardappeltjes meer schillen.  Helemaal in ons ritme zijn we natuurlijk nog niet, want begin september beginnen de studies weer van Hans en Dineke, dus dat is allemaal nog even anders. Maar we mogen wel weer dankbaar zijn dat iedereen weer gezond en wel thuis gekomen is van vakantie.

100 jaar oud

Afgelopen voorjaar kwamen we in het bezit van een wel heel oude bistroset. En niet zo'n standaard met 2 stoelen, maar een met 4 stoelen met armleuningen. Een vriend van Hans wilde ervan af, want het was afbraak. De tafel waren de latten allemaal verrot en de stoelen moesten ook allemaal gerepareerd worden en alles moest opnieuw geschilderd worden.
Gelukkig hebben we een dochter die het geduld en de precisie van haar moeder heeft geerft wat betreft schilderen. Dineke heeft ervoor gezorgd dat we nu kunnen genieten in de tuin van een 100-jarig bistrosetje.