Voornemen

Ik heb me voorgenomen om:
Niet chagrijnig te zijn;
Niet me vol te stoppen met snoep;
Niet minder koffie te drinken;
Niet mijn wijntje te laten staan;
Niet zielig te zijn;
Niet mijn hele levensritme te veranderen,
Wel: Te stoppen met roken!
Wel: Dat ik de baas ben.
Ik ben nu 53 jaar, ik rook vanaf mijn 12e jaar. Al heel veel jaren rook ik 2 pakjes per dag, oftewel 40 sigaretten! Al 40 jaar lang! En ik weet ook al 40 jaar lang dat het slecht is! Maar….. het zat tussen mijn oren! En nu is het moment, waar ik al weken mee bezig ben tussen mijn oren, dat ik al bijna gestopt ben. Maandag 14 februari vond ik het goede moment en heb ik overdag niet gerookt, alleen 's avonds 5 sigaretten, dinsdagsavonds 4. Woensdag en donderdag ook weer 4. Ik moet mezelf steeds blijven zeggen dat IK de baas ben en niet die stomme peuk! Vandaag heb ik pas 1 sigaret op. Mijn hulpmiddel is de pleister, maar ik besef dat het toch echt wel tussen de oren zit! Heb vandaag ook geen enkele moeite gehad. Maar ik ben bezig met een voor mezelf uitgestippeld traject. Iedereen doet het op zijn manier, ik op mijn manier. Als ik mjin laatste pakje schipholsigaretten op heb ben ik er misschien aan toe dat ik er helemaal mee stop, maar ik vind het al o'n overwinning van mezelf dat ik deze week al zo goed doorgekomen ben. Ik heb al zo vaak gebeden, God help me alsjeblieft, want ik wil zo graag oud worden en nog zoveel meemaken. Ik wil niet dat mijn lichaam geruïneerd wordt, maar het lukte me nooit. En nu voel ik dat het me deze keer wel gaat lukken, want ik ben niet zielig en ik ben de baas! En ik heb niet gesnoept van de week en ben zelfs iets afgevallen, en ik ben niet chagrijnig geweest en ik heb mijn koffie en wijn niet laten staan. Het lukt me, ook al kost het me de meeste moeite om dit verhaal te schrijven.