Nu hoor ik al sinds 1,5 uur op de piano het lied 'Groot is uw trouw o Heer'. Dineke moet dit morgen spelen op school. Maar bij mij roept het herinneringen op. Onze vakantie 2007, een weekje Ierland, met een weekend in Wales op de heenweg en op de terugweg.
De laatste zondag dat we in Wales waren gingen we naar het kerkje waar 's middags een dienst werd gehouden. We waren met 16 mensen. Wij, als Spakenburgers waren met 8 mensen en de andere 8 waren gemeenteleden, inclusief dominee, koster, organist.
De ontvangst was allerhartelijkst. Het pension waar we in verbleven dat weekend was eigendom van de organist en zijn vrouw, de kosteres van de kerk. Ze vertelde ons dat het pension 's middags gesloten was omdat ze dan naar de kerk gingen. Wij vertelden dat we ook van plan waren naar de kerk te gaan, dus we werden van harte uitgenodigd.
De dienst werd deels gedaan in het Engels en in het Wales, wat voor ons onverstaanbaar was. Maar alles met elkaar maakte het zo'n indruk op mij dat ik het altijd blijf koppelen aan het lied, dat we in het Wales en het Engels zongen: Great is Thy feathfullness, oftewel Groot is Uw trouw o Heer.
Leuke dingen, bijzondere momenten, natuur, trotse moeder zijn, lekkere dingen. Vakantie verhalen, bange momenten en spannende ogenblikken. Lieve dingen, herinneringen. Mijn blog.
30 mei 2011
29 mei 2011
Belijdenisdiensten
Het zit er weer op. We hebben vandaag weer 2 belijdenisdiensten gehad. En wat een fantastische diensten waren het. Van de 13 jongeren die vanmorgen belijdenis van hun geloof deden kende ik er niet zoveel, maar de 8 jongeren die vanmiddag belijdenis deden ken ik allemaal vrij goed. Nadia en Petrisca hebben bij me op jeugdvereniging gezeten vanaf hun twaalfde tot hun 16e. Corina en Jessica hebben het laatste jaar ook op onze vereniging gezeten. Ik hoop dat ik via die weg ook een steentje heb mogen bijdragen aan de keuze die ze vandaag gemaakt hebben. Het is toch geweldig als je in je leven voor God mag, kan en wil kiezen.
26 mei 2011
Canadese ganzen
Nadat in het vroege voorjaar al een ganzenpaartje was neergestreken om te broeden bij ons achter op het eilandje, zag ik de afgelopen weken steeds een ander soort gans. Ik had het vermoeden dat het om een Canadese gans ging, dus even gekeken op de site van de vogelbescherming en inderdaad. Nu vroeg ik me af of het maar 1 gans was of dat er nog 1 was die op het eilandje zat te broeden. Nu vandaag zag ik voor het eerst pa en ma gans met een aantal piepkleine superlieve gansjes.
Hopelijk overleven ze het allemaal. Trouwens het zijn niet alleen ganzen die hier broeden, want familie eend heeft ook regelmatig gezinsuitbreiding. En dan die hele kleine kuikentjes van de waterhoen, zo schattig. Het is iedere keer weer een genot om dat stukje van het fietspad te lopen met de hond, want wat is het heerlijk om van al het moois wat God ons in de natuur geeft te genieten.
Hopelijk overleven ze het allemaal. Trouwens het zijn niet alleen ganzen die hier broeden, want familie eend heeft ook regelmatig gezinsuitbreiding. En dan die hele kleine kuikentjes van de waterhoen, zo schattig. Het is iedere keer weer een genot om dat stukje van het fietspad te lopen met de hond, want wat is het heerlijk om van al het moois wat God ons in de natuur geeft te genieten.
15 mei 2011
Hoe gaat het met roken?
Deze vraag wordt me tegenwoordig nog wel eens gesteld. Dus ik denk ik zal er maar weer eens over schrijven. Ik heb een paar moeilijke weken gehad. Na 8 weken pleisters, had ik het gevoel dat ik wel eens zonder kon proberen. Dus gestopt met de pleisters. Dat was niet zo'n goed idee. Overdag geen problemen, maar vooral 's avonds en dan met name later op de avond begon ik ontzettend zin te krijgen om te roken.
Dus toch maar weer begonnen met de laagste dosering pleisters. Daar zit ik nu nog steeds op. Zo af en toe sla ik een dag over en het gaat nu wel weer goed. Maar zo gemakkelijk als in het begin vind ik het niet meer. Overdag gaat nog steeds best, maar 's avonds vind ik heel moeilijk, waardoor ik om 9 uur al naar de trapkast loop om een hand vol pinda's te pakken. Waardoor ik ook weer moeite heb om op gewicht te blijven. Ik zit dus gewoon in een dip nu even, maar ik tel iedere keer mijn geld maar, wat ik nog steeds apart leg, waar ik anders sigaretten voor gekocht zou hebben, en dan lukt het wel weer om het vol te houden. Ik moet het gewoon proberen, dan nog maar een poosje pleisters gebruiken.
Dus toch maar weer begonnen met de laagste dosering pleisters. Daar zit ik nu nog steeds op. Zo af en toe sla ik een dag over en het gaat nu wel weer goed. Maar zo gemakkelijk als in het begin vind ik het niet meer. Overdag gaat nog steeds best, maar 's avonds vind ik heel moeilijk, waardoor ik om 9 uur al naar de trapkast loop om een hand vol pinda's te pakken. Waardoor ik ook weer moeite heb om op gewicht te blijven. Ik zit dus gewoon in een dip nu even, maar ik tel iedere keer mijn geld maar, wat ik nog steeds apart leg, waar ik anders sigaretten voor gekocht zou hebben, en dan lukt het wel weer om het vol te houden. Ik moet het gewoon proberen, dan nog maar een poosje pleisters gebruiken.
13 mei 2011
Pitch & putt
Als ik deze foto terug zie dan wil ik zo weer aan de gang. Dit was in de meivakantie op hole 18 in Koekange. Na 2 jaar niet gespeeld te hebben, de eerste bal die ik sloeg. Een moeilijke green want dat was een heuveltje, en daar om heen drie bunkers. Dus helemaal happy dat ik hier maar 4 slagen nodig had om hem in de hole te krijgen. Het blijft leuk om te spelen.
11 mei 2011
Een zieke opa
Je loopt binnen. Je ziet iemand zitten. Je hebt moeite met herkenning, zonder bril. Pa/opa is ziek en ligt in het ziekenhuis. Vanavond gingen Dineke en ik op bezoek. Ik was al eerder geweest, maar Dineke zag hem voor het eerst. Ze schrok. Logisch, want opa is ineens een heel andere opa. Hij heeft allemaal wonden op zijn hoofd omdat hij gevallen is. Wat is hij breekbaar. En wat is hij ineens oud. Gelukkig kunnen we wel even fijn met hem praten. Maar hoe het verder zal gaan, we moeten het maar afwachten. Er mankeert hem zoveel. Na het overlijden van mijn eigen ouders werd ik me heel sterk bewust dat ik samen met mijn broers en zussen nu de volgende generatie ben. Ook nu denk ik daar weer regelmatig aan. Hoe zal het verder gaan met mijn schoonvader. Maar niet alleen hij, maar ook mijn schoonmoeder. Ze worden nu echt oud, 80 en 82 jaar. Een gezegende leeftijd zeggen we dan. Maar als de gebreken zo toe nemen. Laten we voor hen bidden.
6 mei 2011
Bingo!!
Ja en dan zit je ineens bingo te spelen. We waren van de week met z'n drieën in Hardenberg op de camping. De kids en ik. We hadden afgesproken dat we alles met elkaar zouden doen. Dus maandagavond ik met ze mee naar de bioscoop, ik moest diep in mijn geheugen graven wanneer of ik daar voor het laatst geweest ben, maar afijn, was toch wel leuk, toen dinsdagmiddag met z'n drietjes wezen pitch en putten in Koekange, een gemakkelijke baan, waar ik wonderwel goed presteerde na 2 jaar geen club in mijn handen te hebben gehad.
Maar toen dus dinsdagavond de bingo, traditioneel op de Belties. Doe nooit mee, want ik hou echt niet van bingo. Maar Dineke doet nog wel eens mee, dus Hans en ik ook mee. Maar wat een dom spelletje is dat toch, je mag geen woord zeggen, heb je dan zowaar een keer bingo, dan ben je niet de enigste en moet je nummertjes trekken wie de prijs krijgt, ik niet dus. Maar Dineke had wel geluk die had ook bingo en kreeg een leuk rieten mandje als prijs. Maar dit is echt niets voor mij. Ik hou ontzettend van spelletjes, want we hebben met elkaar ook weer eens lekker skibbo gespeeld, maar als 1 grote gehypnotiseerde groep bingo te spelen, nee dank je, dat laat ik de volgende keer graag aan een ander over.
Maar toen dus dinsdagavond de bingo, traditioneel op de Belties. Doe nooit mee, want ik hou echt niet van bingo. Maar Dineke doet nog wel eens mee, dus Hans en ik ook mee. Maar wat een dom spelletje is dat toch, je mag geen woord zeggen, heb je dan zowaar een keer bingo, dan ben je niet de enigste en moet je nummertjes trekken wie de prijs krijgt, ik niet dus. Maar Dineke had wel geluk die had ook bingo en kreeg een leuk rieten mandje als prijs. Maar dit is echt niets voor mij. Ik hou ontzettend van spelletjes, want we hebben met elkaar ook weer eens lekker skibbo gespeeld, maar als 1 grote gehypnotiseerde groep bingo te spelen, nee dank je, dat laat ik de volgende keer graag aan een ander over.
Abonneren op:
Posts (Atom)