Jannie: Zoveel foto's

Ik heb het gevoel dat ik er nooit doorheen kom. Ik heb zo ontzettend veel foto's op mijn computer staan. Al van verschillende jaren vakanties. Foto's van de kinderen, optredens, concerten, verjaardagen, school, vakanties. Gelukkig heb ik een externe harde schijf waar iedere dag mijn foto's worden opgeslagen, 1 x per dag wordt een back-up bewaard, en dan 1 x per week, 1 x per maand, enz. Ik heb duizenden foto's waar ik nog niets mee gedaan heb. Veel foto's zijn van die opnames die je niet direct afdrukt, want ze zijn gewoon thuis gemaakt of zo. Ik heb wel van heel veel foto's een cd'tje gebrand, gewoon voor alle zekerheid. En van bijna alle vakanties heb ik al wel een foto album gemaakt. Nu ben ik bezig met de laatste zomervakantie. Afgelopen jaar samen met zoonlief naar Canada. Ik had de foto's van de beide toestellen allang op mijn computer staan, maar ik moest nog steeds de foto's van zijn telefoon erbij krijgen en die heb ik nu ook. Van de ruim 1100 foto's heb ik nu een selectie gemaakt van ruim 400 om te verwerken in een album. Daarnaast heb ik gelukkig een dagboek bijgehouden want anders wist ik allang niet meer waar we overal geweest zijn deze zomer. Daarnaast maak ik ook zoveel mogelijk foto's van plaatsnamenbordjes en bordjes van andere dingen waar we geweest zijn. Dat is sowieso leuk in het album, maar ook om te onthouden waar je geweest bent.
Misschien ga ik nu wel een boek maken, een combinatie van mijn dagboek en mijn foto's van Canada 2011. een boek dat je in de wintermaanden misschien pakt om je depressieve stemming wat om te zetten naar een beter humeur als je vakantiefoto's bekijkt of een boek wat je meeneemt op vakantie om met een glimlach terug te kijken naar een vakantie in verleden tijd….
Ja, ik besef steeds meer het belang van het bijhouden van een dagboek tijdens vakanties. Ook al besef ik dat je niet alles opschrijft wat je meemaakt. Ik heb eigenlijk ook altijd al het belang in gezien van het opschrijven van je dagelijkse beslommeringen, het doet soms zoveel als je de dingen terug leest, het zet je soms ook aan het denken. Maar vaak komt er ook een glimlach op je gezicht als je een dagboek terug leest. De kleine dingen, het eten waar iets mee was, het weer waar je zo van genoot, de natuur die er zo ongelooflijk mooi uitzag, eb en vloed, bestond dat nog echt?
Een fotoalbum, wat dat al niet teweeg brengt…..