Net even buiten geweest. Kijkend naar de lucht, komt er ineens een herinnering bij me op. Als ik naar binnen ga begin ik mijn verhaal, zoals ik dit nu op papier zet. De reactie van Dineke is: je denkt aan Canada. Hoe weet ze dat zo? Want het is inderdaad aan lang geleden, mijn winters die ik verschillende keren in Canada heb doorgebracht gedurende een aantal weken. Met een laag sneeuw, die de lucht helder en licht kleurt 's avonds. Gek dat je gedachten zo ineens die kant op gaan. Ook weer een verlangen krijgen naar die tijd. Het nog een keer willen overdoen. Ik zal zo maar snel mijn bed opzoeken want de herinnering kan me soms best wel pijn doen. Het beseffen dat je ouder wordt. Dat de lol die we toen hadden in Smokey Lake niet meer terug komt. De herinnering aan de kou, echt kou, min 40 graden was normaal daar. Het is zo lang geleden. Wat wordt ik toch oud als ik daar aan denk. Niet aan denken, heel gauw weer stil staan bij de dag van vandaag. Wel heel mooie en goede herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten