In het klooster

Vanmorgen is Hans jr. vertrokken naar Abdij Onze Lieve Vrouw van Koningshoeven. Hij mag enkele dagen in retraite in het klooster; uitgaande van de TU Kampen. Gisteren kwam hij thuis met een brief met instructies, hoe te handelen in het klooster, de tijden van opstaan, eten, bidden en heel veel stil zijn. Tijdens het eten bijvoorbeeld, of het ontbijt, ik zie dat al voor me: mag ik de pindakaas? Nee, dus dat mag je niet zeggen denk ik, want stil zijn, is niet praten. Ik heb vandaag zo eens even op hun site gekeken, en het ziet er niet verkeerd uit. Het is misschien helemaal zo gek nog niet om eens even tot rust en bezinning te komen. Ze gebruiken wel een aantal uren voor studie, en Hans heeft diverse boeken meegenomen, maar hij heeft één ding thuis gelaten, of eigenlijk geruild met mij, zijn telefoon. Dat zal vreemd voor hem zijn, echt heel vreemd om die niet 24 uur paraat te hebben.
Maar ach, het is zo weer vrijdag, en woensdagavond komt hij nog weer even thuis om met Chanoeka op te treden.

Hoera, geslaagd!!!

Dineke heeft haar rijbewijs!! In 1 keer geslaagd. Wat een opluchting. Vorig jaar, op een dag na een jaar geleden had ze haar 1e rijles en nu vanmiddag mocht ze afrijden en het verlossende bericht krijgen dat ze was geslaagd. Nu moet ze nog 2 maanden met een begeleider rijden tot ze 18 jaar is. Heerlijk dat dit traject ook voorbij is. Dank aan instructeur Hans van Oostenbrugge. Heel relaxt begon ze vorig jaar en nu dus het felbegeerde papiertje op zak.

Genieten

Vanavond zat Hans achter de piano, ik zat achter de laptop, en dacht na. Ik moest denken aan een moeder; een moeder die nog een nachtje slapen verwijderd was van het huwelijk van haar dochter. En toen kwam bij mij de gedachte op, dat ik straks ook een moment ga krijgen dat ik mijn zoon niet meer hoor spelen hier in huis. Ik was bezig het aanrecht op te ruimen; hij speelt piano. Ik was even jaloers; jaloers op Marian, die Hans + pianospel straks gaat meenemen. Wat klinkt dat gek, en ook nog zo in de toekomst, maar het geeft wel een brok in mijn keel. Want het raakt me wel, als ik hem van die gevoelige muziek hoor spelen. Wat kan ik er van genieten, ook al uit ik me niet, of kan ik beter zeggen, heb ik moeite om me te uiten, maar het blijft me aangrijpen. Wat geweldig mooi, en dan een zucht van verlichting dat ik ook nog een lieve dochter heb, die ook piano speelt, waar ik ook intens van kan genieten en die nog thuis woont. Ik weet niet wie het eerst het huis uit gaat, maar van allebei probeer ik zoveel mogelijk te genieten nog, nu het nog kan.

Monnikenwerk

Ja, ik vraag me eigenlijk af of je dat wel zo noemen kan. Ik bedoel dus het borduurwerk waar ik sinds de zomer van 2011 mee bezig ben. Gekregen voor mijn verjaardag. Gevonden in een handwerkwinkeltje op Vancouver Island. Ik had dat voorjaar een leuk borduurwerkje gemaakt wat ik in Hardenberg gekocht had. Een stukje met 2 handen, 2 ringen en waar je dus ook 2 namen bij op kan borduren. Dat was allemaal prima te doen, dus heel enthousiast wilde ik toen ik in juli op Vancouver Island was een typisch Canadees borduurstukje kopen. Dat is dus een beer geworden. Ja, die kom je daar nog wel eens tegen, dus dat was toch wel typisch Canadees. Maar thuis gekomen uitgepakt en dan besef je wat het voor een klus het zal gaan worden om dit af te krijgen. Zo fijn en zoveel steekjes. Ja echt een hele klus om dit tot een eind te brengen. Nu al bijna 2 jaar verder en ik heb de draad weer opgepakt, maar ik heb nog geen kwart af, dus het wordt wel 2020 als ik het mag beleven voor dat het af is.

Schoonmaak

Gisteren heb ik weer eens een keer mijn kledingkast leeg gehad, schoongemaakt en al mijn kleding uitgezocht. Het was al weer heel even geleden want ik vind dit van die karweitjes die ik liever even uitstel, maar nu vond ik het toch echt wel nodig. Het kwam nu trouwens wel mooi uit want a.s. zaterdag is het weer kledinginzameling van KOEH, dus dan kan het overtollige meteen weggebracht worden.

De laatste toetsweek

Echt de allerlaatste toetsweek voor Dineke. Daar hopen we tenminste van harte op. Nu ben ik er zelf best bewust mee bezig dat er een fase afgerond gaat worden. Mits ze natuurlijk het examen haalt, maar we blijven daarbij wel positief natuurlijk. Zo slecht staat ze er nou ook weer niet voor. Vorige maand was het de presentatie en het inleveren van het profielwerkstuk en toen de presentatie van de muziekklas. Nu dus ondertussen middenin de toetsweek. Daarna nog een herkansing, de proefexamens en dan de laatste week voordat het centrale examen gaat beginnen. En dan, ja dan is er hopelijk weer een periode afgesloten.

Verstandskiezen

Gisteren zijn bij Hans jr. 2 verstandkiezen getrokken. Hij moest hiervoor naar de kaakchirurg, zoals iedereen tegenwoordig. Nu loopt hij rond met een lekkere dikke wang. Levend op de pijnstillers en ontstekingremmers. Hij is vandaag wel weer naar Utrecht geweest en morgen gaat hij naar Kampen dus in zoverre valt het mee, dat hij in ieder geval wel naar college kan. Eind van de maand staat gepland om zijn andere 2 eruit te halen. Waarom krijg je die stomme kiezen eigenlijk? Die naam klopt ook al niet. Verstandkiezen, daar kunnen we alle woorden voor verzinnen behalve verstand. Ze geven alleen maar moeite en pijn.

Een koud en nat paasweekend

Donderdagmiddag begon ons uitje naar de camping. Met centrale verwarming in onze caravan hadden we goede hoop en veel zin om er even tussen uit te gaan. Ook al wist ik dat ik zaterdagavond weer richting Bunschoten zou gaan i.v.m. de radiokerkdienst. Dus zaterdag vrij vroeg gegeten, mede door het weer,  waardoor ik graag op tijd wilde vertrekken. Gelukkig werd het weer al vrij snel goed toen ik eenmaal onderweg was. En in Bunschoten aangekomen was het wel koud maar niet zulk vies en nat weer als in Hardenberg. Zondag vertrok ik met mijn zonnebril op weer richting hardenberg maar bij Nijkerk viel er al weer sneeuw en dat duurde tot voorbij Nunspeet. Toen knapte het weer op ook al was het koud, de zon scheen in ieder geval. Ik ben wel blij met de cv in de caravan want anders weet ik wel zeker dat ik er niet heen gegaan was. Het was steeds overal lekker warm, en 's avonds stak ik gezellig wat kaarsjes aan wat ook weer wat warmte geeft, gezellig wat extra plaids op de banken, dus toch gewoon lekker gezellig er tussen uit. Maandagmiddag even naar de evenementenhal geweest, waar zoals ieder jaar een rommelmarkt gehouden werd. En daarna weer eens een tijdje aan mijn beer geborduurd, wat ik al heel lang niet gedaan had.  Ik kom altijd zo heerlijk tot rust in Hardenberg, alleen buiten bezig zijn kon nu echt niet, maar hopelijk kan ik binnenkort toch even een dagje vrij maken om de boel schoon te gaan maken.

zaterdag 30 maart

een winters tafereeltje op stille zaterdag