Gisteravond mochten we als gemeente van Bunschoten-West weer meedoen met de rondfietsmaaltijd. Deze keer hebben we niet rond gefietst, maar ik heb gekookt. Na vorig jaar gefietst te hebben, vond ik het wel leuk om een keer zelf te koken. Het blijft toch altijd een grote hobby van me.
Omdat ik alle drie de gangen zou verzorgen, had ik besloten om voor het voorgerecht het simpel te houden. Als amuse had ik een glaasje met een klein kipspiesje in satesaus en een stukje verse ananas. Als voorgerecht had ik daarna een lekkere pan tomatensoep gekookt. Gewoon een grote pan vol die ik bijna ieder weekend maak.
Als hoofdgerecht kwam ik via de 'Boodschappen' van de Boni op het idee om, in verband met de Olympische spelen, een Russisch gerecht te maken. Dus dat werd Boeuff Stroganov met Russische aardappelkoekjes.
Volgens mij vond iedereen het wel lekker want de pannen waren zo goed als leeg. Zelfs ikzelf heb er lekker van gegeten, ondanks dat ik niet van champignons hou. Maar het vlees was heerlijk gaar en de saus was erg lekker. ik had bij de slager een paar lappen bloemstuk gehaald en dat is voor dit gerecht een goed stuk vlees, niet te mager en ook niet te vet. De aardappelkoekjes vond ik helemaal leuk om zelf te maken en die waren ook erg lekker, al had ik ze wat langer op moeten warmen in de oven. Maar dit is iets wat ik vaker klaar ga maken. Zeker als je voor een groep moet koken, want beide gerechten zijn goed van te voren klaar te maken. Als fris hapje had ik een appel-komkommer salade erbij gemaakt.
Het toetje was tenslotte een pannenkoekje gevuld met vanilleijs met chocoladesaus. Dit vond ik het minst geslaagd, want de pannenkoek was iets te koud en hard en het had iets minder gemogen. Maar het kopje koffie met een likeurtje na afloop maakte alles weer goed. En het ging tenslotte om het samenzijn. Al met al een heel geslaagde avond en voor herhaling vatbaar. Ik denk dat ik een volgende weer ga koken, want dat vind ik toch wel heel erg leuk om te doen, vooral wat nieuws uit proberen.
Leuke dingen, bijzondere momenten, natuur, trotse moeder zijn, lekkere dingen. Vakantie verhalen, bange momenten en spannende ogenblikken. Lieve dingen, herinneringen. Mijn blog.
8 februari 2014
17 januari 2014
Snel van je verkoudheid af
Hans had me dus echt aangestoken, afgelopen zondag. Maandag zat alles al verstopt en dinsdag deed alles me pijn, mijn holtes, mijn spieren, echt vervelend. Ben dus 's morgens maar lekker op de bank gaan liggen met een dekbed over me heen. Ik ben wel iemand die alles neemt om er maar zo snel mogelijk van af te komen. Dus stomen met kamillethee, werkt echt goed, is ook voor je huid goed. Een paar keer per dag een paracetamol. Zoutoplossing en met dampo smeren.
Maar als je dan 's nachts wakker wordt met een droge mond en een verstopte neus, da's ook niet lekker om je fit te voelen. Dus woensdagavond naast alle middeltjes ook nog een melatomine tabletje genomen. En dat hielp dus echt goed voor een goeie nachtrust en om me de volgende dag weer bijna helemaal gezond te voelen. Nu ondertussen vrijdag en ik ben weer topfit gelukkig. Alleen… ik heb dochterlief nu aangestoken hmm. (maar niet zo erg nog).
12 januari 2014
12 dagen in het nieuwe jaar
Het is ondertussen al weer bijna half januari. Alles is weer "gewoon", wat je gewoon kunt noemen. Iedere dag is toch eigenlijk bijzonder. Maar na de drukke decembermaand met alle feestdagen, zangavonden, verjaardag, een gezellige oudejaarsavond, ben ik toch weer ontzettend blij dat de regelmaat van het gewone er weer is. Als nu de dagen ook weer langer gaan worden, zou dat voor mij ook goed zijn, want 's morgens heb ik ontzettend moeite om mijn bed uit te komen. Terwijl ik wel vroeg wakker wordt, maar als ik dan zie hoe donker of het nog is, dan doe ik het liefst mijn ogen stijf dicht en draai ik me weer om. Maar ik ben wel zo iemand die, eenmaal wakker, niet in bed kan blijven liggen, dus dan toch maar eruit.
En wat het weer betreft, ook daarin denk ik alleen maar aan voorjaar en zomer. Ik kan er niks aan doen, maar nu we weer januari hebben, nu hoef ik geen sneeuw en ijs meer. Oh, ik besef wel dat het nog volop kan gaan vriezen en sneeuwen, want het is nog lang geen april, maar toch, stilletjes hoop ik dat het niet meer zover komt dit jaar. Ik ben echt een warmweer mens.
Terwijl Hans ondertussen snipverkouden in bed gekropen is, ondertussen ook mij aangestoken heeft als ik mijn neus zo voel, kun je toch alleen maar hopen op een warm zomerzonmoment.
En wat het weer betreft, ook daarin denk ik alleen maar aan voorjaar en zomer. Ik kan er niks aan doen, maar nu we weer januari hebben, nu hoef ik geen sneeuw en ijs meer. Oh, ik besef wel dat het nog volop kan gaan vriezen en sneeuwen, want het is nog lang geen april, maar toch, stilletjes hoop ik dat het niet meer zover komt dit jaar. Ik ben echt een warmweer mens.
Terwijl Hans ondertussen snipverkouden in bed gekropen is, ondertussen ook mij aangestoken heeft als ik mijn neus zo voel, kun je toch alleen maar hopen op een warm zomerzonmoment.
2 januari 2014
1 januari 2014
Vanavond hebben we gezellig met mijn broers en zus hier een nieuwjaarsborrel gedronken. Ik ben toch wel blij dat we dat vorig jaar weer begonnen zijn. Ik weet zelf niet eens meer wanneer of we voor het laatst deze traditie gewoonte hadden, maar nu valt mij, en ook de kinderen op, dat we ouder worden. Plots besef je dan dat als we het mogen beleven mijn broer Roelof dit jaar al 70 hoopt te worden. Het was toch wel even gezellig, ook Jan en Corrie kwamen nog even langst, ouwe buurjongen van de Zuidwenk, dus gen onbekenden voor mijn familie. En nu is de eerste dag al weer voorbij.
Abonneren op:
Posts (Atom)