Sla ik vanmiddag de Bunschoter open en dan zie je een advertentie staan van Lammert en Drika Hopman. Ze hopen op 4 juli a.s. de dag te gedenken dat ze 70 jaar geleden getrouwd zijn. Wat een mijlpaal!
En dan ga ik terugdenken.
Lammert en Drika woonden met hun gezin op de Groeneweg, we noemden dat gigo (belachelijke naam, maar weet niet meer waarom dat zo genoemd werd, in het museum eens navragen). Mijn zus Joke was vriendin met hun dochter Alie. Toen de familie Hopman, midden jaren 60 emigreerden naar Canada, was het een paar jaar later logisch dat mijn zus een keer op bezoek ging bij haar vriendin. Samen met haar andere vriendin Babs ging ze in 1968 voor een paar weken op bezoek bij de familie Hopman in Dunville, Ontario.
Een jaar later emigreerde mijn zus dus ook naar Canada. Verliefd geworden tijdens haar vakantie in '68.
5 mei 1969 brachten we haar naar Rotterdam, vanwaar ze met de boot zou vertrekken. Haar liefde voor de jongen was ondertussen verdwenen, maar de liefde voor Canada niet. Ondanks dat ik nog altijd in Spakenburg woon, heb ik voor Canada ook een enorme liefde gekregen. Deze zomer hoop ik voor de 10e keer dit prachtige land te bezoeken en ik zal weer met veel heimwee terugkeren naar Nederland, want ik zeg al vele jaren, Canada is mijn tweede vaderland. Een heerlijk land, waar ruimte is en rust en een prachtige natuur. De glasheldere meren in de Rocky Mountains, de prairies waar je uren kan rijden zonder iemand tegen te komen, waar je kan golfen zonder dat je een handicap moet hebben, waar je van de camping gestuurd wordt omdat je 's avonds om 10 uur de slappe lach hebt, en zo kan ik nog zoveel vertellen over Canada. Joke (in Canada Yoka) woont nu al jaren in de provincie Alberta, waarvan vele jaren in Edmonton en nu sinds kort in Calgary. Een provincie met ook minder leuke dingen. Erg lange en koude winters, wat nooit schijnt te wennen. Toen ik in 1992 eind maart mijn ruim 7 maanden oude zoon Hans ging showen aan mijn zus maakte ik in 2 weken temperatuurverschillen mee van buiten zitten in korte broek tot spelen in de sneeuw en dat allemaal op 1 en dezelfde plek. Ik ben ook een aantal keren in februari geweest en dan temperaturen van min 45 graden meemaken is dan heel normaal, maar in Holland geloofde niemand mij als ik dat dan vertelde. Maar vanaf mei tot en met oktober is een mooie periode in Alberta. Maar nu ben ik dus nog nooit aan de andere kant geweest, in Ontario, maar wie weet kom ik daar toch ook nog wel eens een keer.
Hallo Jannie,
BeantwoordenVerwijderenWat een verrassing het verhaal van Lammert en Hendrika Hopman. Niet zo lang geleden hadden we het nog over hen, zouden ze nog leven? en dan dit, geweldig. Wij waren bij hen op bezoek in de zomer van 1989, en mijn man Jan Elbertsen was er samen met zijn neef Aart Tomassen in 1979. We hadden toen plannen om met beide gezinnen te emigreren. Daar is tenslotte niets van gekomen en we wonen allemaal nog steeds in Ermelo.
Wonen de Hopmannen nog in Dunnville? Hoe kom ik aan de advertentie uit de Bunschoter?
vr. groeten,
Trynke Elbertsen-Hoekstra, Slagsteeg 11, Ermelo
email: trynke@elbertsen.nl