Vandaag was het de eerste maandag in juni. De sirenes gingen vanmiddag weer. Nog 24 dagen en dan is er al weer een half jaar voorbij van 2011. Nog 23 dagen en dan is Dineke alweer jarig. Dan hoopt ze alweer 16 jaar te worden. Ik kan me de dag van haar geboorte nog zo goed herinneren. Dat zijn gewoon momenten die je bijblijven. Ik kan me niet voorstellen dat je die momenten vergeet. Het was die week warm. Net zo warm als vorige week. En toen ze na ruim 12 uur weeën 's avonds om 20.27 uur werd geboren, was ik zo opgelucht dat ik een gezond kindje gekregen had van God, en dan ook nog eens een meisje, terwijl ik veel liever een jongetje wilde, want dat gefriemel met dat haar bij meisjes dat zag ik echt niet zitten. Nu ze bijna 16 is, ben ik nog altijd verschrikkelijk dankbaar voor mijn lieve dochter. Mijn dochter met dat prachtige dikke lange haar. Waar ik genoeg vlechtjes mee gevlochten heb in het verleden. En waar ik van die snoepige jurkjes voor heb gemaakt toen ze nog maar net kon lopen. Die al mijn eigen poppen naar de vernieling heeft geholpen door hun haren te knippen, 'make up' d.m.v. watervaste stiften aan te brengen, met alle gevolgen van dien. Maar ach, wat zou dat, ze speelde zo graag met de poppen.
Ja, zo huppelen we door de mand juni heen. We zitten nog aan het begin en weten nog niet wat het einde brengt. Maar ieder jaar is het weer zo'n spannende, drukke periode. Afronding van van alles en nog wat en toeleven naar vakantie. Ja dat doe ik echt, uitkijken naar mijn bezoek aan Canada deze zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten