Dag 2012

Nog 2 dagen en dan nemen we afscheid van 2012. Wat ging dit jaar toch weer snel. Een paar dingetjes die goed zijn blijven hangen. Zo gingen we vrij onverwachts een weekje naar Parijs deze zomer. Een vakantie die we eigenlijk helemaal niet gepland hadden en die door dochterlief zo leuk in elkaar was geknutseld wat tijdsverdeling en bezichtigingen dat het nog steeds lijkt of het gisteren allemaal gebeurd is. Een andere toch wel heel bijzondere gebeurtenis van 2012 is dat Marian in het leven van zoonlief is binnengestapt. En ik kan heel veel hartjes tekenen bij die gebeurtenis, want ze hebben elkaar echt gevonden.
Wat mijn gezondheid betreft, kan ik alleen maar zeggen dat ik gelukkig nog steeds niet rook, dus dat wordt al bijna 2 jaar geleden dat ik ben gestopt. Verder ben ik wel geopereerd aan mijn knie een paar weken geleden en dat knapt nog niet zo snel op als ik wel zou willen. Maar misschien wil ik dit wel te snel en ben ik gewoon te ongeduldig.
Ik kan nog steeds volop genieten van alle mooie muziek die ik zo vaak hier in huis hoor. Zit Hans niet achter de piano dan is het Dineke wel. Gelukkig dat ze daar allebei hun ei nog in kwijt kunnen altijd.
Vandaag was dus de laatste zaterdag van 2012. En nou hebben we vandaag iets gedaan wat ikzelf al heel lang niet gedaan heb en de kinderen hebben het nog nooit gedaan, oftewel, vandaag hebben we oliebollen gebakken.
We wilden het gewoon eens een keertje proberen weer en ik moet zeggen het is redelijk gelukt.
Lekker veel krenten en rozijnen erin gedaan en ze smaken heerlijk. Alleen de vorm is nog niet zo goed gelukt, maar dat mag de pret niet drukken.

Het deeg is aan het rijzen

Hans zijn eerste oliebollen

het ziet er al lekker uit zo

onze 'crisisboom' in de kantine wordt afgetuigd