Als moeder besef ik steeds meer dat je eigenlijk altijd bezig blijft om je kinderen te corrigeren. Ik wil daar absoluut niet mee zeggen dat ik de perfecte moeder ben, maar nu staat me vandaag nog een werkje te wachten, waarbij ik weer een corrigerende moeder ben.
Toen ze nog klein waren, moest dat anders, deed je dat anders, je corrigeerde ze met het leren eten, hoe hou je het bestek vast, je leerde ze om hun smerige laarzen in de bijkeuken uit te trekken. Later leerde je ze fietsen, je corrigeerde ze en hielp ze met afwassen, de tafel opruimen, en zo kunnen we nog wel een aantal dingen noemen.
Maar nu is zoonlief ondertussen 21 en ik ben nog steeds aan het corrigeren. Nu veel meer op het gebied van lappen tekst doorspitten. Ma, kijk het effe na, wordt er dan gezegd. Open ik het document en zie ik meer dan 5000 woorden staan. En ze gebruiken niet altijd de gemakkelijkste woorden. Maar goed, zolang het kan, blijven we dus met alle liefde corrigeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten