Vandaag was de zondag dat bij ons in de Immanuelkerk nieuwe ambtsdragers werden bevestigd. Vanmorgen hadden we een mooie kerkdienst waarin ds. Drost een hele groep mannen mocht bevestigen in het ambt voor de komende vier jaar. Ook mijn man Hans is bevestigd in het ambt van ouderling. Toch wel bijzonder, dat hij na diaken geweest te zijn, en jarenlang actief binnen de G.O.V. nu als ouderling mag gaan dienen. Het overwegen, de tijd er naartoe te leven, je bent er mee bezig en het is zo gemakkelijk praten, wel of niet doen, maar zoals ik vorig jaar een beslissing nam om scriba te worden toen me dat gevraagd werd, zo is er ieder jaar de beslissing om het ambt als ouderling of diaken te aanvaarden. Nee zeggen is altijd zo gemakkelijk. Allerlei andere dingen in je leven voor laten gaan; je werk; je hobby's; je gezin; je motivatie; wat kun je al niet bedenken om nee te zeggen tegen het ambt.
Maar mooi is het dan om dankbaar terug te kijken op een mooie zondag zoals vandaag. Broeders die ja hebben gezegd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten