Vanmorgen werd ik wakker met een bloedneus. Een bloedneus die niet zo gemakkelijk wilde stoppen. Het was bijna een uur later voor ik eindelijk een kopje thee kon drinken. Het is zo lang geleden dat ik zo heftig uit mijn neus heb gebloed. Toen ik nog op de lagere school zat, had ik ook vaak last van bloedneuzen. Toen ik 11 was, was het een keer zo erg dat oude dokter Treffers 's avonds laat nog moest komen, want uit beide neusgaten liep het bloed en ik gaf bloed over omdat ik op mijn rug gelegd werd door mijn vader.
Alle manieren van tegenwoordig zijn in ieder geval beter dan dat. Ook al duurt het dan soms nog wel lang voordat het bloeden dan stopt. Maar hier in huis zijn we wel wat gewend want bij Hans jr. is al een paar keer een adertje dicht gebrand en Dineke heeft ook zeer regelmatig nog last van bloedneuzen. Het komt zowel uit de familie Knol als uit de familie Koelewijn.
Het gaat wel weer over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten