Raar weekend

Ik heb een raar weekend achter de rug. Vrijdagavond op tijd gegeten want we wilden 's avonds naar de makro toegaan. Zo gezegd zo gedaan. Ik denk dat we er zo rond 7 uur waren. Toen we een tijdje rondliepen kreeg ik behoorlijk kramp in mijn buik. Omdat er bijna 2 weken geleden door een chirurg bandjes geplaatst waren om de aambeien waar ik last van had, kon ik nog steeds niet zo gemakkelijk naar de wc. Dus ik bij de macro naar de wc, waar ik tot mijn schrik zag dat ik weer bloed verloren had. Meteen kreeg ik zo'n pijn in mijn buik en krampen dat het wel leek of ik een miskraam kreeg, omdat ik op dat moment ook niets anders deed dan bloed verliezen. Na een 10 minuten begon het allemaal weer wat af te zakken, dus toen ben ik weer terug gegaan naar Hans en Dineke. Even later voelde ik het toch weer opkomen en alles herhaalde zich nog een keer. Ik begon me ondertussen behoorlijk beroerd te voelen, dus toen ik terug was bij man en dochter stelde ik voor om maar snel de spullen te zoeken die we wilden kopen en dan naar huis te gaan. Ondertussen begon ik me steeds beroerder te voelen en ik was blij dat ik op de winkelwagen kon leunen. Toen Hans bij de kassa stond ben ik vast naar de auto gelopen en dacht als ik eenmaal zit dan zal ik het wel vol kunnen houden. Maar dat lukte dus niet. Gelukkig was de sligro in Amsterdam open en de wc's daar zijn helemaal voorin, dus ik daar weer naar de wc. Het enigste wat ik kwijtraakte was bloed en ondertussen veel kramp. Hans hielp me daarna naar de auto, waar ik op dat moment het gevoel kreeg dat ik flauw ging vallen. Ik hoorde Hans en Dineke tegen elkaar praten ergens in de verte maar ik begon weg te zakken. Met de moed der wanhoop zijn we naar huis gereden waar ik ondertussen aankwam met het nodige bloedverlies. De dienstdoende arts werd gebeld en die kwam later op de avond kijken hoe het was. Ondertussen leek alles tot rust gekomen en lag ik gelukkig weer lekker schoon in bed. Ik hoefde gelukkig niet naar het ziekenhuis, behalve als ik 's nachts weer zou gaan bloeden en dat is niet gebeurd. Maar dat ik veel bloed verloren ben dat voel ik wel, ook al voel ik me vandaag alweer beter dan gisteren. Eerst maar weer aansterken nu.
Ja zo kan je zien dat alles ineens anders kan gaan dan we zelf soms plannen.