Als ik tussen de middag met de hond ga lopen kom ik altijd verschillende groepjes wandelaars tegen. Het fietspad is dan niet bevolkt door fietsers, maar door wandelaars. Heel begrijpelijk natuurlijk, als je de hele dag binnen aan het werk bent, dat je dan in de pauze even je broodje al wandelend in de buitenlucht kunt nuttigen. Nu is er 1 wandelaar die ik al ongeveer 2 jaar tegen kom, die uit de toon valt bij de rest. Hij loopt altijd alleen, heeft altijd een sigaar in zijn mond en loopt altijd een groot rondje (incl. Bisschopsweg). Tegenwoordig groeten we elkaar. Alleen 'hallo'. Meer niet. Hij zal me wel eens missen, als ik wat later ben, of met vakantie. Zo mis ik hem ook als ik laat of juist vroeg ga lopen. Dan kijk ik in de verte of hij er soms nog is, of dat hij er al aan komt. Aan zijn manier van lopen herken ik hem al van verre.
Een bekende die ik niet ken, raar hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten