Sinterklaasgedichten

Nu ben ik al de hele morgen bezig met het maken van gedichten. Het ene jaar rollen ze zo uit mijn mouw en het andere jaar lukt het gewoon niet. Gelukkig bewaar ik altijd alles en kan ik nog eens terugkijken naar gedichten van jaren geleden. Ik probeer altijd minimaal 1 gedicht te maken wat een soort terugblik is op het afgelopen jaar. Leuk voor later om terug te lezen wat je dat jaar gedaan hebt, dus net zoiets als een weglog maar dan in dichtvorm.
Zo heb ik in 1999 een gedicht aan mijn zus in Canada geschreven. Schijnbaar was ik toen zo in vorm want het gedicht begint met:  


Ik heb net een gedicht voor Hans zitten maken,

En ik kan het rijmen maar niet staken.

Dus al kennen jullie in Canada Sint en Piet niet,

We komen toch even bij je langs zoals je ziet.

Een cadeau kan per e-mail nog steeds niet lukken,

Maar een gedicht moeten we er wel door kunnen drukken.

En zo gaat het nog 2 A-viertjes door. Maar nu zit ik echt te zuchten achter de computer, want het lukt wel, maar moeizaam. En ik vind het altijd zo leuk om het liefst bij ieder kadootje een gedicht te doen. Het vervelende is dat ik de leukste zinnen loop te bedenken als ik niet de beschikking heb over pen en papier, dus achter het stuur, of als ik met de hond loop. 

Maar het zal vast nog wel goed komen voor zondag.