Gisteravond begonnen we al te merken dat Babouche niet in zijn doen was. Erg aanhankelijk, en steeds onder zijn staart likken, oftewel het vermoeden was dat hij weer een anaalklierontsteking had. Daar is hij dus echt gevoelig voor, want hij heeft het in zijn zesjarig bestaan al meerdere keren gehad, maar nu was het al anderhalf jaar geleden. Dus vanmorgen ik met hem naar de dierenarts. Het bleek dus inderdaad weer die ontsteking te zijn. Een flink abces aan de rechterkant, constateerde de dierenarts en hij had ook nog wat koorts. Hij was ook echt zo rustig, liet alles toe wat de arts met hem deed, echt wat ik niet gewend ben. Hij heeft in ieder geval een antibiotica spuit en een pijnstiller gehad en die heb ik ook mee gekregen. Een kuur van 10 dagen en dan moet hij ervan af zijn weer. Wel vervelend hoor als zo'n hondje niet lekker is.
En toen was ik vanmorgen even buiten bezig en daar zag ik dus een dode merel liggen. Die was schijnbaar tegen het glas aangevlogen, want hij lag er vlak onder, maar was echt helemaal levenloos.
Ja, ook de dierenwereld heeft zo zijn verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten